Zoek de verschillen - mijn Top 5

12 juli 2020 - Lilongwe, Malawi

In de bijna 2 jaar wonen en werken in Afrika, krijg ik best veel vragen gekregen over het leven hier. Grote en kleine vragen, grappige vragen, vragen die ik mijzelf nog nooit had gesteld. Een aantal vragen kwamen van Isis, dochter van Rienske; wonen er ook olifanten in jouw tuin? Heb je ook last van sprinkhanen? (dat kind volgt het nieuws!). En wat is het grote verschil of zijn de verschillen tussen Nederland en Afrika? In deze blog maak ik jullie deelgenoot van mijn bevindingen. Wederom niet gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek maar gezien door mijn ogen.

Dag en nacht of toch niet?
Voor mij verschilt het leven in Afrika dag en nacht met het leven in Nederland. Mijn leven speelt zich hier vooral buiten af. In Nederland toch vooral binnenshuis, op kantoor, in de kroeg, restaurant, koffiezaak of in een concertzaal. Zowel in Kenia, Oeganda als hier in Malawi, is mijn eerste gang ’s ochtends na het wakker worden naar de keuken om water te koken voor mijn koffie (sommige dingen veranderen nooit!). Vervolgens ga ik met mijn koffie …. naar buiten. Zit ik lekker op m’n veranda half in de zon op m’n gemak wakker te worden, de Telegraaf (sorry) te lezen en te gluren bij de buren op Facebook en Instagram.

Wanneer ik een afspraak heb of lekker aan de slag ga op m’n laptop ga ik aan het werk …. buiten. Dat kan best op een terras zijn, en natuurlijk op m’n veranda, maar wel buiten. Autorijden, zie vooral mijn vorige blog!, doe ik met zoveel mogelijk ramen open. Omdat het anders niet te harden is in de auto maar vooral ook voor het ‘buitengevoel’. En natuurlijk om boodschappen te kunnen doen :-). ’s Avonds eten doe ik … buiten. De gemiddelde inwoner kookt, wast, leeft, kletst, speelt … buiten. De winkeleigenaar zit, wanneer hij/zij geen klanten heeft op de stoep van het winkeltje …. buiten. Zelfs de meeste clubs, kroegen en restaurants hier hebben geen ramen. Dus zit je eigenlijk ook buiten. De mannen van de kabaza’s (fiets- en brommertaxi’s) wachten, je raadt het al, buiten onder de boom, op hun klanten. Veel mensen wandelen naar hun bestemmingen. Busladingen vol kids zijn elke dag te voet onderweg naar en van school. Dat geeft een aparte dynamiek aan het dagelijks leven.

Water en elektriciteit - of het ontbreken ervan
Een ander (groot) verschil is de aanwezigheid, of afwezigheid van stromend water en elektriciteit. De vanzelfsprekendheid dat je licht hebt, water kunt koken, je colaatje gekoeld is, je je telefoon, laptop, tablet kunt opladen, bestaat hier niet. Er is uiteraard wel elektriciteit. Maar op gezette tijden. Dus niet vanzelfsprekend 24/7. Ik begrijp nog steeds niet goed wat het idee erachter is maar Escom, de elektriciteitsleverancier in Malawi, zet volgens een niet bestaand schema de aanvoer uit. Dat kan een paar uur duren. Soms een dag. Soms maar een uurtje. Wanneer je telefoon dan net bijna leeg is, is dat ‘lastig’. Je leert er mee leven hoor. Het is geen ramp of onoverkoombaar. Alhoewel, geen stroom in de ochtend betekent voor mij niet m’n haar kunnen föhnen …. God hoort mij dan brommen. Het devies is dan ook; laden wanneer je laden kunt, wassen wanneer je wassen kunt. En altijd een opgeladen powerbank bij de hand hebben. Dat voorkomt een hoop ‘ergernis’. Ik vertel dan ook maar niet dat over een stroomuitval in Nederland verslag wordt gedaan in het 8 uur journal ……

Veel huishoudens hebben stromend water. Koud stromend water. Het overgrote deel van de bewoners van Malawi is overigens aangewezen op de waterpomp in het dorp. Wanneer de pomp werkt. Anders dus op de rivier. Drie kilometer heen, volle emmer op het hoofd en dan 3 kilometer terug. Kun je je het voorstellen? In de grote stad is dat anders alhoewel de toevoer van water niet is gegarandeerd. ‘Gewone’ dingen als douchen, de wc doortrekken, wassen en afwassen gaan dan anders. Of niet. Ook hier wen je aan. En bereid je je op voor. Daarom heeft elk huis ergens een voorraad water staan. Kun je toch doortrekken, een badje maken om je te wassen en een sopje voor de afwas.

Dieren en dierenleed 
Uiteraard is er een groot verschil in natuur. Op nog geen 2 uur rijden van de hoofdstad van Malawi, vind je een mooi national park waar olifanten, zebra’s, leeuwen, nijlpaarden en nog veel meer ‘exotische’ dieren vrij wonen. In Kuti park wandel of fiets je ‘gewoon’ tussen de zebra’s en de antilopen soorten. De mango’s en avocado’s groeien hier ‘gewoon’ aan een boom in je tuin. Helaas heeft elk voordeel een nadeel ….. Ik schrik niet meer wanneer er een gekko wegschiet op de muur wanneer ik m’n keukentje binnenkom. Maar een kakkerlak in huis? Vies! En het spijt mij maar dan ga ik toch echt met een chemisch goedje de strijd uit met deze ‘vriend’. En om maar niet te spreken over de eeuwige aanwezigheid van muggen! Buitenzitten na zonsondergang is vragen om ‘problemen’. Rustig slapen kan alleen wanneer, wederom, ik met een chemisch goedje de slaapkamer heb ‘ontsmet’. En het zijn er altijd veel. Of heel groot. En oh, er lopen regelmatig hyena’s in de wijk …. Zij zijn het er niet mee eens dat hun natuurlijke habitat is ingenomen door mensen. Begrijpelijk. Maar het geeft best een apart gevoel wanneer je in de koplampen van je auto de ogen van zo’n beest ziet oplichten. Over dieren gesproken; huisdieren is echt iets voor ‘blanke mensen’. Een hond heb je in Afrika om je huis te bewaken. Een kat om op muizen te jagen. Zeker niet om ‘gezellig’ mee op de bank te zitten of te knuffelen! Grappig om te zien hoe verbaast een Afrikaan kan zijn wanneer je je druk maakt om het vinden van honden- of kattenvoer. Je geeft ze toch gewoon de restjes van het avondeten? Of oud brood? De straten worden in Lilongwe ’s avonds overgenomen door enorme hoeveelheden zwerfhonden. Uitgemergeld, vals en schurftig. Waarschijnlijk waakhonden die ontsnapt zijn en nooit meer zijn teruggekeerd naar hun ‘compound’. Niemand die zich er druk om maakt. Behalve ‘wij’ dan. Mijn ‘leed’ weegt overigens niet op tegen al het moois het land te bieden heeft aan natuur en wildlife!

Tijd(sverschil)
Het grootste verschil, voor mij dan althans, is de beleving van tijd. Kijk voor de grap even naar mijn foto’s bij dit blog en let dan vooral op de klok. Een perfecte toelichting op de Afrikaanse wijze van omgaan met tijd. ‘Soon’ (= snel) is niet het Europese snel. Soon kan 5 minuten duren maar ook een half uur. Of 45 min. Een uur. Wanneer ‘mijn Rasta-man’ appt of belt om te vertellen dat hij er ‘soon’ aankomt, dan is er dus geen haast geboden. Wanneer je iemand aan de telefoon spreekt en hij/zij zegt ‘Let me call you back now’, ga dan vooral verder met je leven. Niet wachten op dat telefoontje. Want ook ‘now’ is relatief. Wanneer je iets echt NU wilt, dan zeg je ‘now now’. Wanneer je met iemand afspreekt om 11 uur. Dan krijg je zeer waarschijnlijk om kwart over 11 een berichtje ‘ik ben onderweg’…… Het is niet dat ‘een Afrikaan’ niet op tijd wil komen maar dingen gaan gewoon anders. Wanneer je op het punt staat van vertrekken en de buurvrouw staat op de stoep met een vraag, dan help je haar eerst. Ondanks dat je dan te laat komt op je afspraak. Daarnaast rijdt het openbaar vervoer hier niet volgens een dienstregeling. De bus komt. Of de bus komt (nog) niet. Wanneer bij ‘ons’ de bus een minuut te laat is, is het hommeles. Hier wacht je gewoon braaf langs de kant van de weg.

Iemand nodig om een klusje te doen? Dan bel je iemand en die kan ook gelijk komen. Klusje plannen voor volgende week? Niet doen. Dat loopt uit op een drama. Vergeten. Andere urgente dingen te doen. Er wordt echt veel meer geleefd in het nu. En wij? Wij zijn van de lange(re) termijn. Wat doen we in oktober tijdens de Herfstvakantie bijvoorbeeld. Om maar een voorbeeld te geven. Ik probeer het wel eens uit te leggen. Dan word ik over het algemeen toch wat verbaasd aangekeken. Hoe kun je nu plannen voor oktober? Dan weet je toch helemaal niet a) of je er nog bent b) of je er geld voor hebt c) zin in hebt d) geen andere dingen te doen hebt enzovoort. Zit ook wat in …. Het geeft in ieder geval te denken. Het mooie is dat je niet eeuwig hoeft te wachten op iemand die je lekkende kraan maakt en je lekker spontaan kan afspreken; koffie? biertje? Ja, leuk! Wanneer? Nu? Kom eraan!

Haar - op je hoofd, armen en andere plekken
Benieuwd naar het grappigste verschil? Lees dan vooral verder. Wanneer je in Nederland met iemand over iemand anders praat en je weet niet helemaal zeker weet wie het is, is een gebruikelijke opmerking; oh, die blonde, rode, donkere, lang-, kortharige, krullenbol, die met die kuif. Nou, vergeet dat concept wanneer je in Afrika bent. A) er zijn niet zoveel haarkleuren en b) de ene dag heeft je buurvrouw lang gevlochten haar, de andere dag een kort koppie en op dag 3 een bob of een kleurrijke shawl in het haar. Vrouwen wisselen hier sneller en makkelijker van ‘haar’ dan van schoenen. Er is een levendige handel in pruiken, haarstukken en vlechten. Iemand herkennen aan haar haardracht is daardoor bijna ondoenlijk!

Maar maar maar, het grootste verschil op het gebied van ‘haar’? Is dat haar hebben op welke plek van je lichaam dan ook, volledig geaccepteerd is! Wij, Hollandse/Europese vrouwen, of zal ik het bij mijzelf houden?, plukken, scheren, waxen, epilady’n ons met regelmaat een slag in de rondte. Geen haartje te bekennen op ons kin, onze benen, de bikinilijn. De gemiddelde Afrikaanse vrouw? Die laat het heerlijk groeien. Sommige vrouwen hebben zelfs een klein baardje! En niemand die daar gek van opkijkt. Sterker nog, ik heb mij laten vertellen dat sommige Afrikaanse mannen het zelfs mooi en sexy vinden! Dus dames, zat van al die rode bultjes, ingegroeide haren? Kom naar Afrika en weelderig laten tieren die haren!

Volgens mij zijn er nog veel meer verschillen die ik wellicht niet (meer) zie, opmerk of bij stilsta. Dus heb je een vraag, stel die dan gerust! Dan schrijf ik erover in een volgende blog. Idee? 

Foto’s

14 Reacties

  1. Esther:
    12 juli 2020
    Wow Carool, wat een heerlijk verhaal weer en.... bizar mooie foto's!! Wat een prachtige vrouwen heb jij voor je lens gehad, niet normaal! Maar ook schitterende arie-op-safari plaatjes... mooi leven heb je, geniet dr van! 😍
  2. Yvonne:
    13 juli 2020
    Zo leuk om te lezen, we genieten echt van je verhalen. We kunnen op dit moment geen vraag bedenken. Komt misschien nog!
    Lieve groetjes, Wim & Yvonne😘😘
  3. Linda Hartensveld:
    14 juli 2020
    Wat een leuk verhaal weer Carola! Hoe lang ben je nog van plan te blijven daar?
  4. Marieke Rompelman:
    14 juli 2020
    Super leuk om al die verschillen te lezen over het leven daar!
  5. Marjolein:
    14 juli 2020
    HI Carool, heerlijk weer dat verhaal en ik probeer me jou daar voor te stellen! Have fun en blijf ons verrassen met je verhalen. Ik heb een vraag; Wat wordt je volgende job?
  6. Mariëlle:
    14 juli 2020
    Nou heb ik delen van sommige verhalen al s van je gehoord, maar hilarisch om de voorlopige conclusies te lezen 😂😂😂 (oh en uit ervaring, ook voor de andere lezers en volgers - Carol spreidt een zekere mate verbetenheid ten toon met een bus insectenverdelger in haar hand 🤣😀🤣😀)
  7. Paul:
    17 juli 2020
    Ha Carola, Elke keer weer leuk om jouw ervaringen te lezen. Ik heb nogal wat contacten met Afrikanen zoals je weet en die hebben 't niet zo op de regen. Blijven bij voorkeur thuis. Ook als ze naar een leuk feestje moeten. Ben benieuwd of jij daar iets van merkt.
  8. Carola:
    17 juli 2020
    Ha Paul, dank je wel voor je reactie! Dat is een leuke voor m'n volgende blog! Ga ik zeker over schrijven.
  9. Carola:
    17 juli 2020
    Hahaha Mariel! De keer waar jij naar refereert, was ook een beetje extreem, niet?! Mijn verbetenheid is er overigens niet minder om geworden!
  10. Carola:
    17 juli 2020
    Hey Lein, zal ik volgende keer eens uit de doeken doen wat ik zoals uitspook? Qua werk dan he?! :-) Wil je meer weten, dan moeten we toch weer een keer een Skype-date plannen!
  11. Carola:
    17 juli 2020
    Dank je Linda! En wat leuk dat je weer reageert! Tja, wat zal ik zeggen? Ik kan nu niet weg en ik wil voorlopig ook niet weg eigenlijk ... Hangt ook allemaal af van wat de toekomst brengt; vliegvelden weer open, wel/niet werk, visum etc. Voor nu 'moet' je het met m'n verhalen doen, okay?
  12. Jannie van Barneveld:
    7 augustus 2020
    Mooi verhaal, prachtig!! Een heel ander leven, geniet ervan maar kijk uit. Liefs.
  13. Wilma:
    25 augustus 2020
    Hey Carol, voor de 2e keer je verhaal gelezen (vanuit een regenachtig Texel). Wij hebben een paar extreme warme dagen gehad en het gepuf en gehijg ( en geklaag, blijven Nederlanders😁) was overal te horen.Hoe doe jij dat? Met de warmte omgaan en toch blijven functioneren? Dikke kuzzzz😘
  14. Carola:
    25 augustus 2020
    Hey Wilma! Wat leuk dat je mijn verhaal gewoon 2x leest! Was het zo interessant? :-) Zal ik in mijn volgende blog maar eens een hoofdstukje wagen aan 'het weer'? Zo grappig dat 'het weer' iedereen, overal bezig houdt. Hier dus ook! U leest het snel madam! XCarola