Drive-thru Malawi

Ik ben er weer. In Malawi. Al een tijdje weer eigenlijk. En ik vind het fijn om hier weer te zijn! Enorm genoten, na het overkomen van toch een kleine cultuurshock, van mijn verblijf in Nederland in januari en februari. Bijgeklets, gegeten en gedronken, geknuffeld en gelachen. Fijn om iedereen weer live te zien en te spreken. Lekker door m’n stadje gefietst. Enorm kou geleden (klaag klaag). Maar mij vooral enorm dankbaar gevoeld voor en door alle warmte en liefde van iedereen!!! Dank dank dank lieverds! Met pijn in mijn hart vertrok ik weer.

Malawi
Ik maak jullie graag deelgenoot van mijn observaties hier. Maar eerst even wat feiten en wist-u-datjes op een rijtje. Malawi, eigenlijk de Republiek Malawi, ligt in het Zuid-Oosten van Afrika ingeklemd tussen Zambia, Tanzania en Mozambique. Er wonen ruim 18 miljoen mensen op zo’n 118.500 vierkante kilometer. De hoofdstad is Lilongwe en telt bijna een miljoen inwoners. Malawi wordt gekenmerkt door de bergen van het Great Rift Valley in het Noorden en Lake Malawi in het Oosten. Het meer beslaat zo’n beetje 1/3 van het totale oppervlakte van het land en is te vergelijken met het oppervlakte van Nederland! Dat is dus best een aardig plonsje. De officiële taal is Engels en wordt door zo’n 60% van de bevolking gesproken. De tweede officiële taal is Chichewa. En ik moet tot mijn schaamte bekennen dat ik niet verder kom nog in deze taal dan ‘dank je wel’ ….. Zikomo dus …..

Wist-u-datjes
Malawi kent geen seizoenen maar het regenseizoen van november tot en met maart en het droge seizoen de rest van het jaar. En wanneer het regent, regent het ook echt. Hard en veel alsof je de douche hebt opengedraaid. In het land wonen ongeveer 9 etnische groepen en verder vindt je hier veel Aziaten, Europeanen, Amerikanen, Canadezen en Australiërs. Een lekker gemêleerd gezelschap dus!

Malawi is een van de minst ontwikkelde landen van de wereld, ruim 85% van de bevolking leeft in rurale gebieden en verbouwt zijn eigen kostje. Zo’n beetje elk stukje land wordt gebruikt om mais te verbouwen, tomaten te kweken en kool te laten groeien. In Malawi ‘stikt’ het van de mogelijkheden om wilde dieren te zien. Zo zijn er 5 nationale parken en 4 wildlife and game reserves! Ze lopen nog net niet in onze tuin - maar wel hyena’s door de straat! - maar in de parken vind je olifanten, leeuwen, cheetahs, luipaarden, neushoorns, hippo’s, apen in allerlei soorten en maten, giraffen, zebra’s en een enorme hoeveelheid en soorten antilopen, vogels en vissen.

The warm Heart
De bijnaam van Malawi is The Warm Heart of Africa - het warme hart van Afrika - en dat heeft alles te maken met de hartelijkheid van de locale bevolking. Iedereen is vriendelijk en behulpzaam. Een ontmoeting of gesprek begint met het vragen hoe het gaat, hoe het thuis is en hoe het met de kinderen gaat. En natuurijk eeuwig de hand schudden, een boksje geven of een omhelzing. Tot begin jaren 60 was Malawi bezet door de Engelsen; we rijden dan ook links en gaan in uniform naar (kost)school. En oh ja, muziek en dansen is onderdeel van het dagelijkse leven. Wat een feest!

Corona
We kunnen er niet omheen. Ook Malawi is in de ban van Covid-19. Inmiddels ruim 40 bevestigde ‘gevallen’, 3 doden en 9 personen genezen verklaard. De aangekondigde lock-down is nooit ingegaan; tegengehouden door een Human Rights organisatie. Wel zijn er andere maatregelen; geen bruiloften of bijeenkomsten boven de 100 mensen, restaurants, bars en clubs gesloten. Overal, echt overal, je handen wassen. De geldautomaat wordt na elke pin-opname gedesinfecteerd, nog ‘maar’ met 8 personen in het openbaar vervoer busje en verder? Verder gaat het ‘normale’ leven zijn gang. Het is wel rustiger in de stad; veel (blanke) mensen zijn vertrokken. Vind ik heel bijzonder want het zijn voornamelijk mensen die werken bij (internationale) hulporganisaties. Is er nood, ga je naar huis …… Anyway, het scheelt wel met in de file rijden …. Elk nadeel heeft zo zijn voordeel.

Boete
Rijden in Malawi, op de grote weg of in de stad, is trouwens een beetje een uitdaging. Niet zozeer door het links rijden maar vooral door de vele gaten in de weg, het ontbreken van weg en het uitdagende rijbedrag van de mede weggebruikers. De gemiddelde snelheid is 50 en op de ‘snelweg’ 80. Kilometer he?! Niet gerekend in Engelse mijlen. Dat heeft mij al wat boetes opgeleverd namelijk. Ook dat is een avontuur op zich. Uiteraard wil de politie-meneer of -mevrouw je rijbewijs zien en checken ze de verzekering van de auto. En dan begint het grote onderhandelen. Reed ik echt te hard meneer/mevrouw? Hoe is het trouwens met u? Mag ik de opname zien? U ziet er goed uit in uniform :-) Kan ik de boete ook zonder bon krijgen? (dat scheelt de helft namelijk!) Wanneer ik nu beloof dat ik het nooit meer doe, mag ik dan verder rijden ….

Arme geit
Rijden in en door de stad en in en door land is dus een beleving ansich. Niet alleen door alle politiecontroles, gaten in de weg en mede weggebruikers zoals tuktuks, fietsers, brommer-taxi’s, ouderwetse handkarren en het feit dat iedereen van een 1-baansweg een 2- of 3-baansweg maakt, maar vooral door het uitzicht; glooiende heuvels (en nu in wel 50 tinten groen!), de bergen, de vele dorpjes, de vergezichten en de zonsondergang! Wees niet verbaasd wanneer er iemand oversteekt of je moet uitwijken voor een koe of een geit. Helaas is mij dat 1x niet helemaal gelukt. Lotte en ik waren op weg naar Kuti park en ergens halverwege reed ik, door een niesbui, een geit aan! Arm dier … op slag dood maar een familie at met de Kerst heerlijk verse geit. Dat dan wel weer.

Drive-thru
En het aller-, allerleukste van rijden in Malawi is dat het eigenlijk een grote drive-thru is! Op zoek naar beltegoed? Bananen? Druiven? CD’s uit de jaren 80? Nieuwe kleding of schoenen? Pinda’s? Een tas? Een bezem? Speelgoed of drinkbekers? Een kip voor het avondeten? Geroosterde mais als snack? Aardbeien plantje? Sigaretten? Een nieuw huisdier? Ja, je leest het goed; huisdier. Kittens, puppies, baby-konijntjes. Je hoeft niet naar de dierenwinkel, je maakt gewoon een ritje in de auto. Alles, echt bijna alles, is te verkrijgen terwijl je rondrijdt. Je moet wel even stoppen natuurlijk om de deal te maken maar vanuit je raam schaf je je wekelijkse boodschappen aan, steek je jezelf in het nieuw en heb je een fijn muziekje om naar te luisteren. Op elke hoek, bij ieder pompstation vind je verkopers. Niet perse met een standje maar gewoon rondsjouwend met hun waar of uitgestald op een kleed. Het is echt te grappig. En ik vind het super handig! Je hoeft je auto niet uit. En krijg je bij de een geen goede prijs dan praat je verder met de ander aan het andere raam. KFC en MacDonalds kunnen er nog wat van leren! Ik rijd nog even een rondje!