Be careful what you wish for!

Ruim 70 meisjes, 100 leerlingen,1 school, 1 weeshuis, 1 blanke meneer, 5 hockeymeisjes, 1 sportdag, 1 semester-afsluiting, 1 pool-party, 53 bordjes patat, ontelbaar veel samosas, 6 optredens, 1 kerkbezoek, 8 gesprekjes, 6 katten, 2 teams en 1 nieuw vriendje. Dat is in het kort, mijn eerste week in Kenia.

Blanke meneer
Bij aankomst op de luchthaven van Mombasa stond Edwin mij op te wachten. Hij was een paar dagen eerder al naar Afrika gevlogen om de fietsroute van Arusha/Tanzania naar Kwale/Kenia met eigen ogen te bekijken. Je moet namelijk niet alles geloven wat je op Google maps ziet. Voor de fiets-enthousiastelingen; in 2019 wordt deze fietstocht gereden waarbij de opbrengt voor de meiden van de Girls Empowerment Foundation is … Dusss ……..  

Wachtend op een Keniaanse sim-kaart, zag ik mijn grote lokale vriend en taxichauffeur Benard. Nog nooit iemand zo verbaasd naar mij zien kijken. Toen het doordrong dat ik het echt was, wist heel de airport dat Benard blij was om mij weer te zien :-) 

Teams, meiden en leerlingen
Maandag en dinsdag maakte ik kennis met het team van Henny’s Childrens Home en met het team van Henny’s Academy. M’n stappen-app maakte overuren want Edwin vond het fijn om te wandelen naar de locaties. De heuvels van Kwale zijn natuurlijk niets vergelijken bij de Kili, dus ik stapte zonder te mopperen, vrolijk achter hem aan. Allerhartelijkst was mijn ontvangst op beide locaties. Uiteraard ook een beetje onwennig; ‘wat komt ze nu precies doen’. Daar komen we met elkaar vast wel uit. Ook onwennig, voor hen dan, was de kennismaking met de leerlingen op school en de meiden uit het huis. Een grote blanke mevrouw met echt heel raar haar ….. En oh ja, ze sprak ook nog een beetje Swahili. 

Tijdens een informele lunch bij Jumbo Hilltop met de teams, leerden we elkaar een beetje beter kennen. Er ging van alles mis met de bestellingen dus hebben we ook heerlijk onbedaarlijk met elkaar gelachen! 

Hockeymeisjes
Edwin en ik waren niet de enige Hollanders in Kwale bij de projecten van GEF. Via de HDM Youth Academy waren Eva, Eveline, Puck, Cato en Janneke al ruim 2 weken in Kenia. Ze hadden hard gewerkt op beide locaties en genoten van 2 dagen safari. Bij hun terugkomst aten we gezellig samen. Dat waren de eerste van vele samosas die nog verorberd gingen worden door de jongedames! 

Sportdag en semester-afsluiting
Voor woensdag stond er een sportdag op de planning bij de Henny’s Academy georganiseerd door de hockeymeisjes. Voordat ik het wist, was ik Hoofd Springtouwen. Heb nog nooit zo vaak in mijn leven hardop in het Engels geteld. Goede oefening trouwens. Er werd gevoetbald, natuurlijk, gehockeyd, hoe kan het anders, een estafette gedaan en bloedfanatiek touwtje gesprongen. De kids hadden een geweldige dag en ik eigenlijk ook. ’s Avonds hadden we ‘het laatste avondmaal’ met Edwin want hij vertrok ’s nachts alweer naar huis. Het Varend Corso, en nog wat andere school- en privé-dingetjes, wachten om hem. Thanks Edwin voor de ‘soft landing’ in Kwale! 

Donderdag was wederom een speciale dag; de semester-afsluiting op de Henny’s Academy. De ouders van de leerlingen waren uitgenodigd en volgens goed Afrikaans gebruik, begon de afsluiting een half uur later dan aangekondigd en duurde zeker een uur langer. Pole pole en hakuna matata! Naast de toespraken door de head-master en zijn deputy, de introductie van het schoolteam, de optredens door alle klassen (schattig!), werd ik officieel aan de ouders voorgesteld als Madama Carola - director from Holland .. Nog nooit zo snel promotie gemaakt! Heb ik toch die grote-mevrouwen-baan te pakken! Hahahahaha! Ja ja, be careful what you wish for peepels! 

En toen was het tijd voor een poolparty! En 53 bordjes patat. Wat een feest. Wat een hoop blije gezichtjes. De hockeymeisjes namen de wees-meiden na de semester-afsluiting mee voor een paar uurtjes plezier in het zwembad en de speeltuin van onze lodge. Zo’n middag sluit je natuurlijk af met frietjes! 

Vriendjes
Hartverscheurend was op vrijdag het afscheid tussen de meiden …. Lieve briefjes gingen er over en weer, vriendschappen voor het leven waren er gesloten in die 3 weken. Terwijl de meiden knuffelden, had ik samen met Home-manager Winnie een paar lastige gesprekjes met een aantal oudere meiden in het huis. De eerste stappen zijn gezet om mijn opdracht te vervullen.

Zaterdag gunde ik mijzelf een dagje niets; lekker met koffie, een boek en muziek op een bedje bij het zwembad. Terwijl Nederland losging tijdens de Canal Parade, genoot ik van het Keniaanse winterweer. Echt waar, winterweer. Bij het opstaan is het een graad of 15 - 18. Overdag gemiddeld 25 en ’s avonds weer een graag of 21. Best koud dus volgens alle Kenianen. Je moet dus niet gek opkijken wanneer je iemand tegenkomt in een winterjas. Zittend bij het zwembad werd ik goede vrienden met het allerkleinste poezen-kind van de lodge. En een herrie dat dat beestje maken kan!! Ik noem hem dan ook Pietje. Van zeurpiet. Sindsdien miauwt hij elke ochtend en avond de oren van m’n hoofd omdat hij ook wat lekkers wil. Ik heb er dus een schattig vriendje bij! En weet je, in het weeshuis ben ik inmiddels ook thuis en heb ik er een paar vriendinnetjes bij. Zij leren mij Swahili, ik leer hen Engels, we doen spelletjes, lezen boekjes en ze giechelen wat af om mijn verhalen over Holland. Ze moesten ook heel hard lachen om mij tijdens de kerkdienst. In onze mooiste jurk gingen we op zondag hand-in-hand naar een dienst. In het Swahili … Tja, dan kan het gebeuren dat ik niet ga zitten wanneer dat wel de bedoeling is. Of te laat opsta. Of op het verkeerde moment Amen zeg. Hilariteit alom.

Voor de aankomende week heb ik afspraken gepland staan met de individuele teamleden, ga ik een aantal andere weeshuizen bezoeken en ontmoet ik een aantal voormalige bewoonsters van Henny’s Home. Met alle input kan ik dan fijn aan de slag met het schrijven van (project)plannen. Ook ga ik op zoek naar een plekje waar ik mij de resterende tijd kan vestigen. En natuurlijk heel veel tijd doorbrengen met al m’n nieuwe vriendinnetjes! Ik heb het hier fijn. En al jullie lieve, enthousiaste en bemoedigende berichten doen mij goed!!! Voor nu heb ik even geen wensen.